Najsmaczniejsza pasta na chleb

Pomysł na pastę powstał zupełnie przypadkowo. Moja mama nie może jeść nabiału i któregoś dnia żaliła mi się, że co to za życie jak nie można zjeść chleba z masłem, a "masło" które może jeść jest obrzydliwe w smaku. Postanowiłam sobie za punkt honoru przekonać ją, że można żyć bez masła, a nawet przestać za nim tęsknić. Tak oto powstała (jedna z wielu ostatnio) pasta ze słonecznika i papryki, moja ulubiona. Chociaż zanim została moja ulubioną, przeszła lekki tuning. Korzystałam z tego przepisu (klik)

PASTA ZE SŁONECZNIKA Z PAPRYKĄ

125 g pestek słonecznika

1 papryka czerwona

20 g koncentratu pomidorowego

pół łyżeczki curry

pół łyżeczki soli

3 łyżki oliwy

Pestki namoczyć na noc. Paprykę upiec w piekarniku, aby zdjąć skórkę. Wszystkie składniki zmiksować w blenderze na gładką masę, przełożyć do słoika i gotowe:)

Na zdjęciu widzicie dwa słoiki, pasta z powyższego przepisu to ta jasna.

Wyszła lekko luźna, łagodna w smaku i oczywiście smaczna.

Ciemniejsza wersja powstała w wyniku modyfikacji pierwszej i jest zdecydowanie smaczniejsza. Opierałam się na poprzedniej recepturze

PASTA ZE SŁONECZNIKIEM Z PAPRYKĄ WĘDZONĄ I PIECZONĄ

125 g słonecznika namoczonego 

1 papryka czerwona

pół łyżeczki curry

pół łyżeczki wędzonej papryki w proszku łagodnej

pół łyżeczki soli

2 łyżeczki oliwy (u mnie z orzechów włoskich)
szczypta majeranku

Tym razem pestki upiekłam razem z papryką. Pestki wyciągnąć, gdy się zrumienią. Paprykę obrać ze skórki. Wrzucić wszystkie składniki do blendera, zmielić na gładką masę. Zapach unosi się nieziemski. Pastę można od razu smarować na chleb:) Prawda, że mało skomplikowane?

Kolor bardziej wyrazistszy, podobnie jak smak, ale nie pikantny, po prostu wspaniały. Nie muszę mówić, że pasta znalazła wielu amatorów, nie wytrzymała w lodówce przepisowych 7 dni zdatnych do spożycia:) 

Musicie mi uwierzyć na słowo, że kanapka była tak pyszna, jak  pięknie wygląda na zdjęciu. Pasta na stałe weszła do naszego jadłospisu

Przepis doskonale wpasował się we właśnie trwający Tydzień Weganizmu, może ktoś da się namówić?

A poza tym, część z Was już wie, że moja Młodsza wróciła wczoraj z przedszkola z gorączką, nad ranem dochodzącą do 40 st. Także działo się w nocy, oj działo, po obudzeniu na buźce i plecach, zauważyłam kilka krostek, także ospa. W tym miejscu dziękuję niezwykłemu Konsylium Lekarskiemu, które zebrało się na FB, aby mi trochę pomóc w doborze odpowiednich smarowideł na krostki oraz wesprzeć duchowo. Dziękuję Wam! Młoda kontynuuje tradycję rozkładania się na wszelkie Święta i długie weekendy, jest dzielna i nie tyka krostek, choć mówi, że swędzi, także wszelkie moje plany wzięły w łeb, nie podziergam, nie pojeżdżę rowerem, zdjęć udziergów nie zrobię (nawet mi się nie chce) w domu robi się już lekki bałaganik i tak spędzimy najbliższe dwa, trzy tygodnie, ale mama coś tam dziecku wymyśli, aby się nie nudziło, a i dziecko po mamie odziedziczyło kreatywne talenty, na pewno będziemy piec ciastka, coś tam polepimy, porysujemy, powycinamy, pokleimy i jakoś nam zleci:)))

 Pozdrawiam Was bardzo serdecznie:)

Wiola.