Lira Hat.

Zawsze marzyłam, żeby zrobić sobie coś musztardowego. Nie wiem co takiego jest w tym kolorze, ale od zawsze mnie fascynował. Całkiem niedawno nadarzyła się okazja i na e-dziewiarce upolowałam sobie mój wymarzony precel . Motek długo nie leżał , bowiem w dość krótkim czasie odezwała się do mnie Paula ( dziękuję! ) z propozycją testu czapki. Czapki w warkocze. Wiedziałam, że to będzie idealny projekt do tej włóczki.

Stwierdziłam ostatnio, że lubię robić czapki. Dwa wieczorki i możemy cieszyć się nową rzeczą. Tutaj radość podwójna, bo czapka wyszła wyjątkowo dobrze pod każdym względem. Mimo , że robi się już ciepło, to w chłodne ranki zakładam ją na głowę i cieszę się , że ją mam:) A poza tym, w końcu mamy słońce! Jaki kolor włóczki, takie zdjęcia, baaaardzo słoneczne:))

Bardzo podoba mi się pomysł z przekręconymi oczkami na ściągaczu.

Przekręcone oczka, wiją się i plączą w warkoczu, tworząc symbiotyczną całość. Bardzo miły dla oka i zaskakujący w swojej formule akcent.

Obejrzyjmy sobie teraz dokładnie co dzieje się z tyłu.

Z boku też;-)

Słońce zdecydowanie nadrabia zaległości:)

Zauważyłam ostatnimi czasy, że najlepiej wychodzą nam zdjęcia nie planowane, można rzec od niechcenia:)  Takie są właśnie te zdjęcia, zrobione w 10 minut , na naszym podwórku. Tak patrzę , że mam bardzo fotogeniczne drzwi:))

Dane techniczne:
Wzór: Lira Hat (klik)
Autorka: Paula Wiśniewska (klik)
Druty: 4, 4.5
Włóczka: Cascade 220 Heathers kolor 4010 Straw
Zużycie: 0.8 motka


Przyznam się szczerze, że miałam ciężki miesiąc. Nie żebym użalała się nad sobą, bo taka jest rola , którą obecnie gram , a którą jest bycie mamą i która jest dla mnie najważniejsza. Moja Młodsza postanowiła ustalić rekord świata w przebyciu różnego rodzaju infekcji w krótkim czasie i tak od 1 marca zaliczyłyśmy : 3 przeziębienia, zapalenie płuc,  zapalenie ucha, grypę żołądkową w następstwie której została przerwana antybiotykoterapia, co poskutkowało po dwóch dniach kolejnym zapaleniem ucha ufff, dzisiaj skończyłyśmy ostatni antybiotyk i mam nadzieję, że wraz z tym słońcem i cieplejszymi dniami ten sezon chorobowy zakończymy. Najbardziej chyba dało mi w kość , oprócz stresu i strachu, permanentny i chroniczny brak snu. Odbijało się to później na każdej możliwej płaszczyźnie - życiowej, blogowej , dziergalniczej. Ale , ale , dość narzekania, chociaż wybaczcie, musiałam przecież komuś się wyżalić :) Za tydzień czeka mnie zasłużona nagroda , którą sama sobie sprawiłam, otóż jadę do Warszawy na warsztaty z farbowania wełny i spotkam się z Tysią:) Mistrzynią w tej dziedzinie. Oprócz tego spotkam się (mam nadzieję) z dziewczynami , które znam z blogosfery aaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!!  Jeżeli z wrażenia nie zapomnę aparatu, a potem z wrażenia nie zapomnę cyknąć nim kilka zdjęć, to oczywiście pochwalę się :)

Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie:)

Wiola.