Trochę przydługi post

Jeszcze przed nastaniem kalendarzowej zimy, przezornie zrobiłam sobie czapkę. Cel miał być jeden, miała to być gruba , wełniana czapka. Wygląda tak:

Chciało mi się zrobić jakieś warkocze , czy coś w tym stylu, ale pomyślałam , że warkocz przy melanżu zniknie, więc posiłkowałam się wzorem z poprzedniego posta .

Jak wychodziłam robić zdjęcia to nieźle błysnęło słońce, że ciężko było oczy otworzyć.

Czapkę i szalik robiłam z ukochanego Riosa. Czapkę podwójną włóczką. Dla potomności zapiszę , że obwód czapki powstał z 56 oczek. Najpierw zrobiłam z 50 , przymierzyłam i sprułam , co oczywiście teraz żałuję , bo wełna dosyć sporo się rozciągnęła doświadczając naturalnego blokowania w postaci deszczu i śniegu. 50 oczek pewnie byłoby idealnie.

Na szaliku "zaszalałam" z warkoczami. Szybki i bardzo łatwy splot. W co ósmym rzędzie co osiem oczek warkocz z ośmiu oczek raz cztery z przodu robótki , raz cztery z tyłu robótki. Mam nadzieję, że ktoś będzie wiedział co poeta miał na myśli, w razie co służę pomocą.

Szalik robiony pojedynczą nitką na drutach 4. Czapka na 6. Kolor włóczki to Bobby Blue (chyba), zużyłam równiutko trzy motki na całość.

Poza tym udziergałam kolejną echo flower, dla koleżanki na jej urodziny.

Koloru nijak  nie dało się uchwycić , nie jest ani taki intensywny , ani taki blady. Włóczka cudna, delikatna, z pięknymi przejaśnieniami Malabrigo baby silkpaca w kolorze ravelry red.

Zrobiłam tę najmniejsza wersję. Oczywiście bez bąbelków , których szczerze nie znoszę.

Zrobiłam też koleżance szaliczek, bo nie mogłam patrzeć na jej gołą szyję. Szaliczek na bazie color affection . Miałam uroczą , ale niecierpliwą modelkę.

Musiałam szybko działać , bo potem było to :

Musiałam znaleźć inną modelkę, może ta się nada?

 Szaliczek powstał z zalegających zapasów MerinoBaby Dropsa. Mam nadzieję, że się spodobał.

Na koniec parę zdjęć z serii "Dzień z życia kota" :

A po pracowitym dniu...

Królowa Leeloo

Poczyniłam również razem z moimi dziewczynami pierwsze przygotowania świąteczne.

Pierniczki oczywiście nie doczekały Świąt i pozostał po nich tylko zapach.

Na dzisiaj koniec, mam nadzieję , że nie przegięłam z ilością zdjęć. Pozdrawiam wszystkich serdecznie . Wiola.