Wspólne czytanie i dzierganie # 21.

Dawno nie zamieszczałam postów z serii Wspólnego Czytania i Dziergania, a które są w ramach wspólnej zabawy z Maknetą:) Uwielbiam czytać i właściwie każdą wolną chwilę spędzam z książką na zmianę z drutami. Szkoda, że tych dwóch czynności nie można robić jadąc rowerem, po  dodaniu jeszcze do powyższego zestawu słuchania muzyki,  byłabym chyba w raju:)

Jak można zauważyć nazbierał się niezły stosik przeczytanych ostatnio książek. Książek niezwykłych. Każdy z nas ma na pewno ulubionego twórcę z różnych dziedzin. Można kochać czyjąś muzykę, podziwiać obrazy i to zarówno komputerowe - to też sztuka , jak i te tradycyjne , na płótnie. Można też wyjątkowo lubić książki jednego autora i wykupywać wszystko to co wydał, lub jeśli ma się szczęście i autor tworzy współcześnie , na bieżąco śledzić najnowsze wydawnictwa. Dzisiaj przedstawię Wam właśnie moją ulubioną polską pisarkę - Grażynę Jeromin-Gałuszkę .

 Wszystko zaczęło się od przeczytania ze dwa lata temu "Kobiet z Czerwonych Bagien". Bardzo podobał mi się styl , historie i język ,którym operowała autorka. Jednak po jednej powieści powiedzieć nic nie można, więc sięgnęłam następnie po "Magnolię" , która całkowicie mnie przekonała o niewątpliwym talencie pisarskim p. Grażyny, a bohaterowie tej powieści przez wiele dni mieszkali w moich myślach. Jakie było moje zdziwienie, gdy całkiem niedawno powstała druga część tej fantastycznej książki p.t. "Długie lato w Magnolii" i znów mogłam przez kilka dni przebywać ze swoimi ulubionymi postaciami. Nie chcę nawet marzyć o tym , że będzie część trzecia, bo to już by było za wiele szczęścia:) Kolejne, które przeczytałam ostatnio to " Nie zostawiaj mnie" i "Gdybyś mnie kochała". Mam jeszcze jedną nieprzeczytaną, więc pewnie niedługo zatopię się w lekturze. Zaznaczam , że nie są to banalne historyjki z happy endem, każda z tych książek to przeważnie bardzo skomplikowane historie, pełne emocji, pełne rozdarcia, często bez wyboru . I często bardzo tragiczne i bardzo skomplikowane. Tak jak potrafi być w życiu. Z powyższych pozycji największe emocje wywarły na mnie "Kobiety z Czerwonych Bagien" i obie części Magnolii. Gorąco zachęcam wszystkich do lektury , a może ktoś z Was czytał? Ciekawi mnie czy Wam podobały się tak jak mi.

Poza tym przeczytałam powieść N. Pelegrino "Wakacje w Italii" . Jest to typowa powieść "kobieca" , typowo na lato i bardzo przewidywalna, jednak wyjątkowo dobrze mi się ją czytało. 

       Pozostając w sferze książek chcę ogłosić , że stała się rzecz niebywała. Ja wielka tradycjonalistka, amatorka zapachu świeżo kupionej książki, zostałam właścicielką czytnika. (!) Jak to zwykle bywa, strach ma wielkie oczy , a Kindel nie gryzie, wręcz przeciwnie da się go łatwo i wszędzie zabrać ze sobą i przede wszystkim można bez problemu czytać w ciemnym pokoju. Pożegnałam się więc z latarką i wkroczyłam na zupełnie nowe rewiry i zupełnie nową jakość czytania. Szkoda tylko , że tak długo się opierałam.  Pierwszą powieścią , którą przeczytałam i przez którą zarwałam niejedną noc był "Cień wiatru" Carlosa Ruiza Zafóna. Obecnie kończę "Grę anioła" , która jest drugą częścią trylogii. Obie książki bardzo, ale to bardzo wciągają. W zasadzie nie da ich się ot tak sobie opowiedzieć, ze względu na ogromną ilość wątków i zwrotów akcji, po prostu trzeba przeczytać i już. 

          Robótkowo jestem wciąż w tym samym miejscu. Jak można zauważyć na zdjęciu sweter jest ogromnych rozmiarów i waży chyba z tonę. Włóczka na zakończenie szczęśliwie już zakupiona, nie wiem jakim cudem, ale kupiłam tylko to czego potrzebowałam, może dlatego , że wcześniej poczyniłam dość znaczne włóczkowe zakupy , ale o tym może wspomnę i przede wszystkim pochwalę się w najbliższych postach. Na razie wszystko jest w drodze:)   Kończąc, pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie :)

Wiola.